Η Γερτρούδη, ο πάστορας, η Αμέλια και ο Ιάκωβος συνθέτουν μερικά απ\' τα αξιαγάπητα πρόσωπα της "Ποιμενικής συμφωνίας". Η απλότητα της διήγησης, η παραστατικότητα των διαλόγων και των περιγραφών, το πνεύμα του κειμένου κατευθύνουν άνετα τον αναγνώστη στο κεντρικό νόημα της αφήγησης. Πρόκειται για τη ζωντανή και αναπόφευκτη ταυτόχρονα αναμέτρηση του ήθους με το αίσθημα, για μια αναμέτρηση η οποία καταλήγει σε τραγωδία. Ο Αντρέ Ζιντ δεν αποκρύβει τη βασική αυτή αλήθεια ποτέ. Στην "Ποιμενική συμφωνία", όμως, η απλότητα, η συντομία και η χάρη της περιγραφής ανοίγουν το δρόμο σε γόνιμες και δημιουργικές σκέψεις. Γι\' αυτό ακριβώς το λόγο, οι ήρωες και ο κόσμος αυτής της αφήγησης κουβαλούν μαζί τους κάτι απ\' την πανανθρώπινη δίψα για ουσιαστική πλησμονή, χωρίς να μας αναγκάζουν να συμφωνήσουμε οπωσδήποτε με την επιλογή του συγγραφέα. Ωστόσο, το μήνυμά του είναι πολύτιμο και η μελέτη της "Ποιμενικής συμφωνίας" πλουτίζει τη σχέση μας με τα όμορφα δημιουργήματα της λογοτεχνίας.